“Gentlemen ….

…. start your engines!”

leMans

Υπάρχουν αγώνες και αγώνες. Αγώνες σπουδαίοι, αγώνες κλασσικοί, αγώνες σημαντικοί, αγώνες αντρικοί …. εν τέλει αγώνες κάθε είδους και σημασίας.
Υπάρχει και το Λε Μανς. Μόνο του … σκέτο … το Λε Μανς και οι 24 ώρες του. Μία κατηγορία μόνο του.
Δεν υπάρχει οδηγός στο πλανήτη που να μην έχει στο βάθος του μυαλού του την επιθυμία να συμμετάσχει έστω και μία φορά. Όπως δεν υπάρχει και οδηγός που να μη δηλώνει με περηφάνια ότι έστω και μία φορά έχει συμμετάσχει. Ανεξαρτήτως θέσης. Απλά ότι πήρε εκκίνηση.
Αρκεί ίσως να κάνει κάποιος μία βόλτα στην αγωνιστική διαδρομή ακόμα και με το πολιτικό του αυτοκίνητο για να νιώσει την ανατριχίλα σε όλο του το κορμί. Να ανασύρει από τη μνήμη του εικόνες … πολλές εικόνες … πολλών διαφορετικών εποχών.
Από τότε που οι οδηγοί περίμεναν έξω από τα αυτοκίνητα τους το σήμα του αλυτάρχη για να τρέξουν να πάρουν θέση πίσω από το τιμόνι, να ανάψουν τους κινητήρες και να ξεχυθούν στο μαραθώνιο…
Ή αργότερα όταν ξεκινούσαν όπως σήμερα … παλεύοντας με μηχανές και σίδερα … με αυτοκίνητα να ξεπερνούν τα όρια τους και να παραδίδουν πνεύμα … με μηχανικούς να ξεπερνάνε τον εαυτό τους παλεύοντας με το χρόνο για να τα ξαναφέρουν μέσα στη πίστα … εικόνες με ανθρώπους οποιασδήποτε ιδιότητας ( οδηγοί, μηχανικοί, κριτές ) με πρόσωπα κουρασμένα … λερωμένα … ακουμπισμένους πρόχειρα όπου βρουν με κλειστά τα μάτια σε μία προσπάθεια να αντλήσουν δυνάμεις για τη συνέχεια …
Εικόνες από το σήμερα που παρά τη πρόοδο και τελειότητα των μηχανών ο τελευταίος αγώνας κρίθηκε στο τελευταίο γύρο όταν ο αδιαφιλονίκητα προδιαγραφόμενος νικητής απλά … ήρθε δεύτερος, προδομένος από τη μηχανή …

Eκεί έξω στον αληθινό κόσμο ο αγώνας μετράει ήδη 84 εκκινήσεις… στο δικό μας εικονικό αλλά όσο πιο πιστό γίνεται στη πραγματικότητα … μόλις τη πρώτη του …

Υπάρχουν αγώνες και αγώνες … υπάρχει και το Λε Μανς … έτσι σκέτο και μόνο του …

Το Λε Μανς και οι 24 ώρες του … δε μπορούμε να λείψουμε … Μείνετε συντονισμένοι … είκοσι έξι και σήμερα …