Σήμερα η μνήμη μου γύρισε δέκα χρόνια πίσω. Μέλος τότε μίας άλλης Ελληνικής sim racing ομάδας και σε ένα άλλο τότε simulation. Η ομάδα ήταν η Greek Virtual Racing και το simulation της εποχής το Live for Speed.
Ο γράφων, ακόμα όχι επίσημο αγωνιστικό μέλος αλλά με χιλιάδες αγωνιστικά χιλιόμετρα, έριξε την ιδέα συμμετοχής σε αγώνες μακράς διαρκείας ή αλλιώς endurance. Αποδείχθηκε ότι η ιδέα είχε ωριμάσει και ήδη συζητηθεί μεταξύ κάποιων, οπότε ξεκίνησαν οι διαδικασίες να το οργανώσουμε.
Ήταν ένα εγχείρημα που μέχρι τότε δεν είχε τολμήσει κανένα από τα παιδιά εκεί. Λίγο γιατί οι συνδέσεις ίντερνετ ήταν ακόμα στα πρώτα τους βήματα – επιεικώς – αξιοπρεπών ταχυτήτων ( βλέπε isdn και αργότερα adsl έως και σήμερα ) λίγο γιατί δεν ήταν καθόλου εύκολο, να μεταπηδήσεις από αγώνες 20 λεπτών σε αγώνες μεγάλης διάρκειας, λίγο το άγνωστο και διάφοροι άλλοι παράγοντες…
Υπήρχαν 2-3 πρωταθλήματα που προκαλούσαν πραγματικό δέος. Συμμετείχαν μεγάλες και καταξιωμένες ομάδες με οδηγούς που οι επιδόσεις τους δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τη πραγματική ζωή, με πολύ κόσμο από πίσω να δουλεύει στον οργανωτικό τομέα, σε προετοιμασία, σε κατασκευή σετ και σε όλα όσα χρειάζονταν.
Ένα από αυτά, το πλέον καταξιωμένο και στη κορυφή όλων, ήταν το Masters of Endurance. Το όνομα του και μόνο φανερώνει ακριβώς και το πεδίο στο οποίο διαδραματίζονταν τα γεγονότα.
Θυμάμαι… αφού συγκροτήσαμε μία ομάδα έξι οδηγών εν μέσω συζητήσεων, αντιδράσεων και λοιπών διαδικασιών στείλαμε αίτηση συμμετοχής… και μετά από αυτό απλά περιμέναμε.
Τι; …. Να μας αξιολογήσουν και τελικά να μας πουν αν μας δέχονταν ή όχι!!! Πολύ υψηλά στάνταρτς…. έπρεπε κάθε οδηγός να πληροί συγκεκριμένες προδιαγραφές και να είναι αποδεδειγμένα άξιος να πάρει θέση στο γκριντ του πρωταθλήματος.
Ίσως τώρα, μετά από τόσα χρόνια και μέσα από ένα κείμενο σε λευκό φόντο, να μη γίνεται εύκολα κατανοητό ή να μη μπορεί να μεταδοθεί το συναίσθημα, αλλά για εκείνη την εποχή και όντας πρωτοπόροι – ουσιαστικά για τη χώρα – αλλά και για την ομάδα που εκπροσωπούσαμε, ήταν πολύ δυνατά τα συναισθήματα.
Τελικά η μικρή άγνωστη ομάδα έγινε δεκτή. Χάρη σε όσα μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε πετύχει ο καθένας μας ξεχωριστά, αλλά για να είμαστε δίκαιοι, χάρη και σε όσα η ομάδα εκείνη και τα παιδιά πριν από εμάς, είχαν πετύχει στη κοινότητα και τους αγώνες του σιμ.
Έτσι ξεκίνησε τότε το ταξίδι στον άγνωστο κόσμο των endurance αγώνων. Με πολύ προσοχή, με σεβασμό μέσα στις πίστες, με άπειρες ώρες προπόνησης, με ξενύχτια…. πολλές καλές και κακές στιγμές. Δε θα αναφέρω αποτελέσματα. Δεν έχουν καμία θέση σε αυτό το κείμενο. Σε κάποιους αγώνες πήγαμε πραγματικά πολύ καλά ….σε άλλους μέτρια …σε άλλους άσχημα.
Εκείνο που κερδίσαμε και κουβαλάμε μέχρι σήμερα στις αποσκευές μας, ήταν ο σεβασμός από τους αντιπάλους. Όχι οι επιδόσεις. Αλλά η αναγνώριση ότι πήγαμε κάπου και σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων παραπάνω από καλά.
Το πρώτο εκείνο MoE ακολούθησαν κι άλλα MoE και αργότερα κι άλλα διαφορετικά πρωταθλήματα ίδιας φιλοσοφίας. Τα χρόνια πέρασαν…. εκείνη η ομάδα δεν υπάρχει πια…
Από εκείνους τους έξι οδηγούς αρχικά, έχουμε μείνει δύο και στο πέρασμα του χρόνου καινούργιοι φίλοι, ή εκκολαπτόμενοι ακόμα τότε, δημιουργήσαμε 2-3 χρόνια αργότερα την Hellenic Racing team, την ομάδα που όλοι μαζί συνεχίζουμε μέχρι σήμερα.
Χιλιάδες χιλιόμετρα…. δοκιμές…. σετ… αγώνες…. διακρίσεις…. καλές στιγμές…. κακές στιγμές…. αλλά εκείνη η απόφαση εκείνη τη πρώτη χρονιά μας μπόλιασε με κάτι πολύ δυνατό. Την αγάπη για τους endurance αγώνες, τη στρατηγική τους, την ομαδική προσπάθεια, τη διατήρηση ρυθμού αγώνα και κυρίως το συντονισμό τόσων διαφορετικών ανθρώπων και παραγόντων για να φτάσει τελικά κανείς μετά από 3,6,12,24 ώρες να τερματίσει έναν αγώνα και κοιτώντας πίσω του να πει “καταφέραμε….αυτό”
Προσγειωνόμαστε σιγά σιγά στο σήμερα…. και στην καινούργια πρόκληση, που στο iRacing, ένα sim που ασχολούμαστε τα τελευταία 5-6 χρόνια, ακούει στο όνομα Neo Endurance Series.
Ο λόγος που έκανα όλη αυτή την αναδρομή στο παρελθόν είναι γιατί εκείνο το χθες μοιάζει πολύ με αυτό το σήμερα. Γιατί είναι η πρώτη φορά που θα συμμετάσχουμε στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα, παρ’ όλο που το ίδιο το πρωτάθλημα μετράει ήδη την τρίτη σεζόν του. Γιατί παρά τη συμμετοχή μας σε τόσους και τόσους endurance αγώνες χρειάστηκε και αυτή τη φορά να περάσουμε ενός είδους τεστ πριν πάρουμε έγκριση συμμετοχής. Γιατί ξαναζήσαμε τη διαδικασία της αποδοχής ή μή, συν της όποιας αγωνίας αυτή συμπεριλαμβάνει, για μερικές μέρες. Γιατί στη συνείδηση της αγωνιστικής κοινότητας του iRacing το NEO είναι ίσως ό,τι πιο οργανωμένο υπάρχει σε επίπεδο αγώνων μακράς διαρκείας. Γιάτι σημαίνει κάτι για κάθε οδηγό του iRacing, στο αγωνιστικό του παλμαρέ να συμπεριλαμβάνεται η συμμετοχή σε τέτοιου βεληνεκούς πρωταθλήματα. Γιατί το επίπεδο είναι πολύ υψηλό με κριτές μέσα στον αγώνα σε πραγματικό χρόνο, με ποινές…. με χίλια δυό που συμπληρώνουν με μοναδικό τρόπο τη συνταγή της επιτυχίας που πρέπει να έχει ένα τέτοιο πρωτάθλημα ( και που μέχρι στιγμής λείπει στο βαθμό που εμείς το έχουμε στο μυαλό μας από το συγκεκριμένο σιμ ).
Γιατί από τη στειρωμένη λογική του “αγωνίζομαι επί 3 ώρες σε ρυθμό χωρίς αύριο” περνάει κανείς σε αγώνες που έχει νόημα η συντήρηση ελαστικών, η κατανάλωση, η στρατηγική και άλλοι τέτοιου είδους παράγοντες.
Η καινούργια πρόκληση λοιπόν ονομάζεται Neo Endurance Series και σήμερα η αίτηση συμμετοχής μας έγινε δεκτή. Το ταξίδι ξεκινά…. έχει 6 σταθμούς και μόνο μετά από έξι μήνες θα μπορεί κανείς να κάνει απολογισμό.
Μέχρι τότε η Hellenic Racing και οι χορηγοί της, Πάλλας & Dynamic Sim Racing θα κυνηγήσουν με συνέπεια και πάθος…. μία θέση στον ήλιο.
Πρώτο ραντεβού 16/10 και μείνετε συντονισμένοι…θα προσπαθήσουμε να σας μεταφέρουμε την εμπειρία μας όσο πιο ζωντανά και αληθινά γίνεται……..
Today, I travelled 10 years to the past. As a member of another greek sim racing team back then and on another sim racing software. Greek Virtual Racing is the name of the team I’m referring to and the software of that period was Live for Speed.
The writer, still not being an official racing member of that team but as an active member of its community and with many virtual racing kilometers on his bucket, came up with the idea of participating in something out of the ordinary for the team’s standars. He proposed to participate in an endurance series. Judging from the acceptance of the idea between team members, it seemed that the fullness of time had come for a move like that, so the organisation procedures got in line.
It was a big move for that team, considering that, due to technical difficulties at that time (ISDN οr 2 Mbps ADSL connections at their early implementation in Greece), none of the team members had ever raced for more than 20-30 minutes. That, in combination with the lack of enough personal time and other factors, formed a pile of problems we had to overcome back then.
At that time there were only 2 or 3 endurance championships that had the respect and the recognition within the community. The copmeting teams were between the most respected teams known in the simulator community that had nothing to fear from the the real life racing performance, with a lot of people behind the scenes building the car and tweeking it to its maximum potential.
One of the best championships out there was the Master of Endurance. As the name implies, it was the pinacle of the endurance championships.
I recall, after putting together a team of six between debates, concerns and oppositions, we sent our applicaiton. And after that, silence. It seemed like a really long waiting period. We waited for what?
We waited to be evaluated as a team as well as individuals and finally get an answer of whether we had been accepted or not to participate in the championship. The standards were very high. Every driver had to meet certain specifications and had to be able to prove himself in order to earn a spot in the starting grid.
Maybe, after all these years, some lines on a blank page might not be enough to represent how we felt back then, the anxiety we had until we got the answer and the general feeling of the whole team, but at that specific era, trying something so pioneering for the team and nation-wide, our feelings were very strong.
Finally after a while, that small & unknown team was accepted. Because of what each one of us had acompished individually until that time and, to be fair, also because of what our team and the sim racers before us had acomplished.
This is how our jurney to the unknown world of endurance races started. With much care, much respect for other teams on the track, many hours of practice, with many of us becoming night owls. It included good moments, bad moments, ugly moments but the results have no place in an article like that.
What matters is what we earned from that decision, what we still carry today in our backpack, what made us what we are today. The respect of the other teams, the respect of our fellow sim racers. Not because of our achievements or because of our world-class abilities, but because we participated in an championship as “freshmen” and we managed to live up to the standards, we rose to the occasion, more than enough.
The first MoE was folloed but another one and another one after that and different championship of the same principal. The time passed by. That team along is not in the picture anymore. From these six drivers who dare to do that, only two are left. Going down the stream, we collected new sim racers, new friends, new people that share the same passion for endurance races. Hellenic Racing was formed 2-3 years later, a team that was born from the passion for endurance events of the people that compose it.
Thousands of virtual kilometers, inconceivable amount of virtual fuel burnt, practising, setups, races, championships, awards, good & bad moments for the team. What counts is that decision we made to participate in that first MoE for us. That decision set the seed for something strong, something that lasted through the years. The love for endurance races, the strategic moves that you have to make in an endurance race, the team effort, the fight for every tenth on the track along with the pressure not to overdo it and make a mistake. But above all that, the coordination of so many different people to achieve the desired result. To make everything work at its maximum potential so, after 6, 12 or 24 hours of racing, looking back to the race itself, you could say with relief & pride “This is our achievement for today mates, well done” regardless the outcome of the race.
Getting back to current date, the reason for this relatively long flashback is our new challenge. The simulation software today is iRacing and the name of the championship is NEO Endurance Series (NES). It feels like a déjà vu for us, taking our memory years in the past. It is our first attempt for a spot on the starting grid, although the championship is already on its 3rd season. 
It is our evaluation for being between the teams that will see the green lights of Sebring on the 16th of October despite our participation in many different endurance races over the years. We can’t help it, but having the same feelings that we once had, as we were going through with the application, the evaluation process and the silence that follows until we recieve an affirmative or negative answer. Because in the minds of the iRacing community, NES is the pinnacle of endurance racing, maybe one of the most organised championship that exists out there in virtual endurance races. Live marshals as well as live penalties are just a few pieces of the puzzle that reveals the high standards of this champinship and these seem to be the correct ingredients for a succesfull and respected endurance championship recipe.
Because through this, you transform your driving style, from “hotlapping” for 3 consecutive hours to a more tire-preserving, a less fuel-consuming, a more strategic one.
Our new challenge, answers to the name NEO Endurance Series and our application just got accepted. Our journey starts and it has 6 stations. Only after six months we would be able to evaluate our presence and our performance to this challenge. Only after 6 months we will be able to judge if we lived up to the standards.
Our first stop is on the 16th of October at Sebring International Raceway. Stay tuned as we will try to transfer to you our experience as lively as possible.
Until then, Hellenic Racing and its sponsors, Pallas Market & Dynamic Sim Racing will chase with consistency and passion a “place in the sun”
